Kanał: Dzielnice Szczecina

Metryczka

  • Widownia: 30178
  • Produkcja: AlfaTV 2016
  • Zdjęcia: Bartosz Semanycz
  • Montaż: Grzegorz Lickiewicz
  • Realizacja: Ryszard Sielicki

Opis

Zdroje – część miasta i osiedle administracyjne Szczecina, będące jednostką pomocniczą miasta. Położone na Prawobrzeżu, przy drodze krajowej nr 10 (w kier. Stargard). Zdroje graniczą z osiedlami: Dąbie na północy, Słoneczne i Bukowe-Klęskowo na wschodzie, Podjuchy na południowym zachodzie i poprzez rzekę Regalicę z Międzyodrzem. Południową granicę z gminą Stare Czarnowo wyznacza autostrada A6.

Według danych z 4 maja 2010 w osiedlu na pobyt stały zameldowanych było 8868 osób.

Na południe od torów kolejowych znajduje się Park Leśny Zdroje stanowiący część Szczecińskiego Parku Krajobrazowego "Puszcza Bukowa" i Puszczy Bukowej z niezwykłym sztucznym Jeziorem Szmaragdowym (gł. 16 m), powstałym w wyrobisku dawnej kopalni kredy, którego woda, jak wskazuje nazwa, ma kolor szmaragdowy, ze względu na dużą zawartość węglanu wapnia. W roku 2012 otworzono Ogród ciszy i medytacji Dietricha Bonhoeffera na cześć niemieckiego pastora.

Oczyszczalnia Ścieków "Zdroje" mieści się przy ul. Wspólnej 41-43. Została uruchomiona w 1973 roku i zmodernizowana w 2008. Stosuje się tutaj mechaniczno-biologiczną metodę oczyszczania z wydajnością do 22 tys metrów sześciennych dziennie. Odpady są suszone. 

Przystanek Pętla Turkusowa linii Szczecińskiego Szybkiego Tramwaju zlokalizowany został na torach przelotowych projektowanej pętli tramwajowej pośredniej. Przystanki znajdują się na poziomie terenu, jednak z uwagi na ruch pieszych, połączono je z tunelem pod linią tramwajową. Do tunelu prowadzą obudowane ścianami oporowymi schody oraz pochylnie dla ruchu niepełnosprawnych. Przystanek składa się z utwardzonych platform peronowych na terenie oraz elementów małej architektury takich jak wiata przystankowa, ławeczki, kosze na śmieci, balustrady, poręcze i barierki wydzielające.

Kościół św. Ducha – neogotycki ceglany kościół z jedną wieżą.Zbudowany został w XIX wieku – już od 1859 istniała tu gmina protestancka i to z jej inicjatywy zdecydowano o budowie kościoła, która rozpoczęła się ostatecznie w 1892 roku, prace budowlane prowadził mistrz ze Szczecina, głównym muratorem był Luttke z Dąbia. W następnym roku budowę ukończono, koszt budowy nowej świątyni wynosił 49 500 marek. Poświęcenia dokonał pastor D. Poetter 10 września 1893 r.

W 1934 w Szczecinie-Zdrojach (Finkenwalde) utworzono seminarium pastorów Kościoła Wyznającego, którego kierownikiem był niemiecki teolog i działacz religijny Dietrich Bonhoeffer, w 1945 zamordowany przez hitlerowców w obozie we Flossenbürgu. Na pamiątkę męczeńskiej śmierci Bonhoeffera nadano w 2002 jego imię jednemu z pobliskich placów i wzniesiono w pobliżu wysoki krzyż.

Podczas II wojny światowej w kościele znajdował się magazyn mebli. Z historycznego wyposażenia zachował się neogotycki prospekt organowy z II połowy XIX w., czynne dziesięciogłosowe organy (1862) oraz dwa świeczniki wiszące w formie koron z początku XX w. Wieża uległa częściowemu zawaleniu podczas ostrzału, po wojnie została odbudowana.

SPS ZOZ „Zdroje” mieści się przy ul. Mącznej 4. Podstawowym celem działalności Szpitala jest udzielanie świadczeń zdrowotnych służących zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawianiu zdrowia społeczeństwa oraz promocja zdrowia.

Szpital „ZDROJE” jest wysokospecjalistyczną placówką świadczącą usługi w zakresie lecznictwa stacjonarnego i ambulatoryjnego w pionie opieki nad matką i dzieckiem, w lecznictwie psychiatrycznym oraz w lecznictwie ogólnym.

Jezioro Szmaragdowe – sztuczne jezioro położone na osiedlu Szczecina – Zdrojach, na obszarze Parku Krajobrazowego Puszcza Bukowa. Zawdzięcza swą nazwę charakterystycznemu zabarwieniu wody (skutek zawartości węglanu wapnia, pochodzącego z rozpuszczania kalcytu). Jego maksymalna głębokość wynosi 18 metrów.

Jezioro powstało w wyrobisku dawnej kopalni kredy i margla, eksploatowanej przez powstałą w 1862 roku pobliską fabrykę cementu portlandzkiego "Stern". W okolicy dzisiejszego Jeziora Szmaragdowego rozpoczęto w 1862 r. przemysłową eksploatację porwaka margli o miąższości ok. 40-60 m. Początkowo eksploatowano surowiec skalny powyżej poziomu wód gruntowych, później zaczęto zagłębiać się, tworząc wyrobisko o głębokości ok. 20 m w stosunku do poziomu otaczającego terenu. Urobek transportowano do znajdującej się przy obecnej ul. Batalionów Chłopskich cementowni, niepotrzebny zaś nadkład składowano na hałdę (obecnie: Wzgórze Widok). 16 lipca 1925 roku natrafiono w ścianie południowej eksploatowanego wyrobiska na warstwę piasków zawodnionych, przez które nastąpił gwałtowny wlew wody i zalanie odkrywki. Wylew nastąpił spod wysokiej (ok. 50 m) pionowej ściany margli. Kopalnia Katharinen Kreidegrube została zalana przez wodę wybijającą z południowej ściany wyrobiska. Wszyscy z ówcześnie pracujących robotników zdołali się uratować. Jednocześnie nastąpiło częściowe osunięcie się ściany wyrobiska i powstanie stożka osuwiskowego. W 1959 nastąpiło ponowne osunięcie się ziemi w południowej części wyrobiska co spowodowało powiększenie się stożka osuwiskowego i zmniejszenie się powierzchni jeziora o ok. 0,4 ha. Na dnie jeziora wciąż znajdują się pozostałości górniczych maszyn i urządzeń. Nieopodal zaś jego brzegu wznosi się betonowy mostek, pozostałość po torowisku wywożącej urobek kolejki.

źródło: wikipedia.org